راه‌های خدا معمولاً برای انسان جسمانی که در مسیری متفاوت از راه او قدم می‌زند، معنا ندارد. او پادشاه یک پادشاهی وارونه است که خلاف حکمت جهان است.
اما اگر در دل خود حسادت و خودخواهی تلخ دارید، بر حق لاف نزنید و دروغ نگویید. این حکمت از بالا نازل نمی شود، بلکه زمینی، نفسانی، اهریمنی است. زیرا در جایی که حسادت و خودخواهی وجود دارد، سردرگمی و هر چیز بدی وجود دارد. اما حکمتی که از بالاست ابتدا پاک است، سپس صلح آمیز، ملایم، مایل به تسلیم، سرشار از رحمت و میوه های نیکو، بدون جانبداری و بدون ریا. یعقوب 3:14-17
حکمت دنیا به ما می‌گوید که به دنبال خیر خود باشیم حتی اگر فریب و دستکاری کوچکی در کار باشد تا بتوانیم راه خود را داشته باشیم. اما این از خدا نیست. حکمت خداوند دیگری را ترجیح می دهد و حتی برای حفظ آرامش تسلیم می شود و همیشه به دنبال حقیقت خداست. ما اغلب نمی‌فهمیم که آنچه را دروغ کوچک می‌دانیم مربوط به شیطان، پدر دروغ است. عیسی حقیقت است و روح حقیقت فرستاده شد تا ما را به تمام حقیقت راهنمایی کند.
«اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگاه دارید. و من از پدر دعا خواهم کرد و او یاور دیگری به شما خواهد داد تا تا ابد با شما بماند. اما شما او را می شناسید، زیرا او با شما ساکن است و در شما خواهد بود. یوحنا 14:15-17
دنیا از حقیقت خدا خوشش نمی آید که برای انسان طبیعی که معمولاً خواهان انتقام است و به فکر برکت دادن به دشمن خود بی معناست. اکثر مردم به دنبال این هستند که در میان افراد با نفوذ در جامعه باشند و احتمالاً به دشمن خود غذا نمی دهند و حتی اگر دشمنشان گرسنه باشد خوشحال می شوند. اما این راه خدا نیست.
بر کسانی که به شما جفا می کنند، برکت دهید. برکت بده و نفرین نکن. با شادمانان شاد باش و با گریه کنندگان بگرید. نسبت به یکدیگر هم فکر باشید. به چیزهای بلند فکر نکن، بلکه با فروتنان معاشرت کن. به نظر خودت عاقل نباش. بدی را به کسی جبران نکن به چیزهای خوب در نظر همه مردم توجه داشته باشید. اگر ممکن است، تا آنجا که به شما بستگی دارد، با همه مردان در صلح زندگی کنید. عزیزان، انتقام خود را نگیرید، بلکه جای خشم را بدهید. زیرا خداوند می گوید: «انتقام از آن من است، من جبران خواهم کرد.» بنابراین «اگر دشمن تو گرسنه است، به او غذا بده. اگر تشنه است به او بنوشید. زیرا با این کار زغال های آتش بر سر او انباشته خواهید شد.» بدی بر شما چیره نشود، بلکه با نیکی بر بدی غلبه کنید. رومیان 12:14-21
کتاب مقدس به ما می گوید که ما باید با خیر بر شر غلبه کنیم، به این معنی که باید به کسانی که علیه ما بد می کنند نیکی کنیم. این واقعا منطقی نیست. چرا ما حتی به انجام آن فکر می کنیم؟ من احتمالاً دوست دارم از کسی که به من بدی می کند دور باشم، اما کلام خدا به من می گوید که بروم و به آنها نیکی کنم. اگر قرار بود همه ما این کار را انجام دهیم، این روزها جنگ بسیار کمتری داشتیم. کتاب مقدس همچنین به ما می گوید که نگران نیازهای خود و آنچه فردا اتفاق می افتد نباشیم، بلکه ابتدا به دنبال ملکوت خدا باشیم.
«پس نگران نباشید و بگویید: «چه بخوریم؟» یا «چه بنوشیم؟» یا «چه بپوشیم؟» زیرا پس از همه این چیزها غیریهودیان به دنبال آن هستند. زیرا پدر آسمانی شما می داند که شما به همه این چیزها نیاز دارید. اما اول ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید و همه این چیزها به شما اضافه خواهد شد. پس نگران فردا نباش، زیرا فردا نگران چیزهای خودش خواهد بود. گرفتاری خودش برای یک روز کافی است. متی 6:31-34
خدا مایل است که ما ابتدا پادشاهی وارونه او را همراه با عدالت او جستجو کنیم و سپس می توانیم اعتماد کنیم که او به نیازهای ما رسیدگی خواهد کرد. من معتقدم وقتی نگران هستیم و کارهایی را با قدرت انجام می‌دهیم، خدا غمگین می‌شود، زیرا چیزی که از طریق اعمال و افکارمان نشان می‌دهیم این است که واقعاً به او اعتماد نداریم. وقتی به این فکر می کنم که چند بار به خدا نشان داده ام که با نگرانی و جلوتر رفتن از او تا سعی کنم و بدون اینکه منتظر دستورات او باشم، به او اعتماد کنم، ناراحت می شوم. اگرچه خداوند بارها و بارها وفاداری خود را به من ثابت کرده است، اما اغلب تسلیم نگرانی و ترس می‌شوم، که هر دو را به ما امر کرده است. با این حال، برای من دشوار است که به جای تلاش برای اصلاح همه چیز، زمانی که همه چیز در اطراف لرزان و نامطمئن است، چشمانم را به عیسی خیره نگه دارم، به خصوص وقتی که همه صداهای اطراف می گویند: "کاری انجام بده" در حالی که خدا می گوید صبورانه منتظر او باشید. و به او اعتماد کن این با توصیه های دنیا متفاوت است، اما به همین دلیل است که خدا بر یک پادشاهی وارونه سلطنت می کند.