خداوند در مورد مراقبت از افراد آسیب پذیر در جامعه ما بسیار واضح است، اما به نظر می رسد بسیاری از مسیحیان آنها را فراموش کرده اند یا فقط چشم خود را بسته اند. عیسی در متی 25 توضیح داد که چگونه او، پسر انسان، ملل را داوری خواهد کرد و گوسفندان را از بزها جدا خواهد کرد. گوسفندان سمت راست او توسط پدر برکت خواهند یافت و وارث ملکوتی خواهند بود که برای آنها آماده شده است. با این حال، بزهای سمت چپ او نفرین شده و به آتش ابدی می روند که توسط شیطان و فرشتگانش برای آنها آماده شده است. چرا آنها با این عواقب مواجه شدند؟ ممکن است بپرسید خب، ساده است. دیدند پادشاه گرسنه است و به او غذا ندادند. او تشنه بود و به او آب ندادند. او غریب بود و او را برهنه نپوشیدند و او را مریض و در زندان نپوشیدند و به دیدارش نرفتند. آنها متوجه نشدند که هر کاری که با این مردم که کمترین را در میان خود می‌دانستند انجام دادند، با عیسی، پادشاه، انجام دادند. ما هرگز نباید فقرا و نیازمندان جامعه خود را فراموش کنیم زیرا وقتی از آنها مراقبت می کنیم، عشق را در عمل نشان می دهیم و این کار را برای عیسی انجام می دهیم.
از این طریق عشق را می شناسیم، زیرا او جان خود را برای ما فدا کرد. و ما نیز باید جان خود را برای برادران فدا کنیم. اما هر که دارایی این دنیا باشد و برادر خود را نیازمند ببیند و دل خود را از او ببندد، چگونه محبت خدا در او می ماند؟ فرزندان من، نه در گفتار و نه به زبان، بلکه در عمل و حقیقت محبت کنیم. اول یوحنا 3: 16-18
شاید کمک به کسانی که در اطراف ما فراموش شده اند راحت یا راحت نباشد، اما این فرمان خداست. امثال 14:31 بیان می کند که هر که به فقیر ظلم کند به خالق خود دشنام داده است، اما هر که او را گرامی دارد به نیازمندان رحم کرده است. خداوند دستورات روشنی به بنی اسرائیل داد تا از فقرا و نیازمندان مراقبت شود.
یقیناً به او خواهی داد و وقتی به او می‌دهی، دلت غمگین نشود، زیرا به همین دلیل یهوه خدایت تو را در همه اعمالت و در هر آنچه دست خود را به آن می‌دهی برکت خواهد داد. زیرا فقیران هرگز از زمین باز نمی مانند. پس به تو امر می‌کنم و می‌گویم: «دست خود را در زمین خود به روی برادرت، به روی فقیران و نیازمندان خود باز کن.» تثنیه 15:10-11.
و زمانی که بنی اسرائیل به این دستور عمل نکردند. به شدت تنبیه شدند. عهد عتیق موارد بسیاری را بازگو می کند که خداوند اسرائیل را به دلیل ظلم به فقرا و نیازمندان به جای مراقبت از آنها مجازات کرد.
خداوند چنین می‌گوید: «به‌خاطر سه گناه اسرائیل و چهار گناه، عذاب آن را رد نمی‌کنم، زیرا آنها عادلان را به نقره و فقرا را به یک جفت صندل می‌فروشند.غبار زمینی را که بر سر فقرا است هوس می کنند و راه فروتنان را منحرف می کنند. مردی و پدرش نزد یک دختر می روند تا نام مقدس من را نجس کنند. در کنار هر مذبح بر لباس‌هایی که به گرو گرفته‌اند دراز می‌کشند و شراب محکومان را در خانه خدای خود می‌نوشند. عاموس 2: 6-8
مردم این سرزمین ظلم و ستم کرده اند، دستبرد زده اند و با فقرا و نیازمندان بدرفتاری کرده اند. و به ناحق به غریبه ستم می کنند. پس در میان آنها مردی را جست‌وجو کردم که برای زمین دیواری بسازد و در شکاف در برابر من بایستد تا آن را ویران نکنم. اما من کسی را پیدا نکردم بنابراین من خشم خود را بر آنها ریختم. من آنها را با آتش خشم خود هلاک کردم. خداوند یهوه می‌گوید و من اعمال ایشان را بر سر خودشان جبران کرده‌ام. حزقیال 22: 29-31
آنگاه کلام خداوند به زکریا نازل شد و گفت: «خداوند صبایوت چنین می‌گوید: «عدالت واقعی را اجرا کنید، هرکسی به برادرش رحم و شفقت نشان دهد. به بیوه و یتیم و بیگانه و فقیر ظلم نکن. مبادا هیچ یک از شما بدی را در دل خود علیه برادرش تدبیر کند.» «اما آنها حاضر نشدند گوش دهند، شانه های خود را بالا انداختند و گوش های خود را بستند تا نشنوند. آری، آنها دلهای خود را مانند سنگ چخماق ساختند و از شنیدن شریعت و سخنانی که خداوند صبایوت به وسیله روح خود از طریق پیامبران پیشین فرستاده بود خودداری کردند. بدین ترتیب خشم بزرگ از جانب خداوند صبایوت وارد شد. خداوند صبایوت می‌گوید، همانطور که او اعلام کرد و نشنیدند، فریاد زدند و من گوش نکردم. «اما آنها را با طوفانی در میان تمام امت‌هایی که نمی‌شناختند پراکنده کردم. به این ترتیب زمین پس از آنها ویران شد، به طوری که هیچ کس از آن عبور کرد و نه بازگشت. زیرا زمین خوش آب و هوا را ویران کردند.» زکریا 7: 8-14
چیز زیادی برای گفتن وجود ندارد. کلام خدا برای خودش صحبت می کند. بدرفتاری با فقرا و نیازمندان و ظلم به بیگانگان را خداوند تحمل نمی کند. از اینکه بیوه ها و یتیمان مورد غفلت قرار می گیرند متنفر است، بنابراین کسانی که به آسیب پذیران کمک نمی کنند با خشم او روبرو می شوند. وظیفه ماست که فراموش شدگان جامعه را فراموش نکنیم.
Σχόλια