عمدی باشید

من اخیراً در یک اردوی جوانان در استان سانتافه در آرژانتین صحبت کردم و یکی از کارهایی که آنها را تشویق کردم این بود که در مورد پیروی از خدا عمدی باشند، همانطور که با آنها در مورد اتصال زندگی آنها به رسالت خدا صحبت کردم. من به آنها گفتم که مهم است که در هنگام اتصال به رسالت خدا هدفمند باشیم و باید در مورد آنچه که تماشا می کنیم، به چه چیزی گوش می دهیم، کجا می رویم و حتی افرادی که به آنها نزدیک هستیم عمدی باشیم. همه اینها را انجام می دهیم تا از رسالت خداوند منحرف نشویم. من استر را به عنوان مثال برجسته کردم.

آنگاه استر به آنها گفت که به مردخای پاسخ دهند: «برو تمام یهودیانی را که در شوشان حضور دارند جمع کن و برای من روزه بگیر. سه روز، شب و روز، نخورید و بیاشامید. من و کنیزانم نیز روزه خواهیم گرفت. و بنابراین من نزد پادشاه خواهم رفت که خلاف قانون است. و اگر هلاک شوم، هلاک خواهم شد!» استر 4: 15-16

استر بسیار عمدی بود و مصمم بود آنچه را که باید انجام دهد تا مردمش را نجات دهد. او تصمیم خود را گرفته بود که پس از سه روز روزه گرفتن به ملاقات شاه برود، زیرا می دانست که زندگی خود را به خطر می اندازد. اکنون این همان چیزی است که من آن را غرض ورزی می نامم.

پس از صحبت در این مورد در اردوگاه جوانان، شنیده ام که در خطبه ها و عبادات درباره این موضوع صحبت شده است. من می دانم که این فقط برای جوانان نیست، بلکه برای من هم هست. من نمی‌توانم درباره زندگی‌ام در مسیح بی‌تفاوت باشم، هیچ‌کدام از ما نمی‌توانیم، وگرنه این به شیطان فضایی می‌دهد تا در زندگی‌مان کار کند، زیرا او قصد دارد هدفش را برآورده کند که ما را از مسیری که خدا برای ما در نظر گرفته است، برآورده کند. ما نیز باید گام‌های عمدی در زندگی خود در مسیح برداریم تا تمرکز خود را بر او حفظ کنیم. اگر به زن مبتلا به خون نگاه کنیم، متوجه می شویم که او چقدر عمدی داشته است که دستش را برای لمس لبه جامه عیسی دراز کرده است. او از پزشکان خود دست کشیده بود و می دانست که فقط عیسی می تواند کاری را انجام دهد که هیچ کس دیگری نمی تواند انجام دهد، بنابراین به شدت مصمم بود که دستش را دراز کند و او را لمس کند.

و زنی که دوازده سال به جریان خون مزمن مبتلا شده بود و کسی نتوانست او را شفا دهد، پشت سر او آمد و لبه خرقه او را لمس کرد و بلافاصله خونریزیش قطع شد. و عیسی گفت: «کیست که مرا لمس کرد؟» و در حالی که همگی آن را انکار می کردند، پطرس گفت: «استاد، مردم ازدحام می کنند و بر تو فشار می آورند.» اما عیسی گفت: «کسی مرا لمس کرد، زیرا می‌دانستم که قدرت مرا ترک کرده است.» آن زن چون دید که از او چشم پوشی نکرده، لرزان آمد و در برابر او افتاد و در حضور همه مردم اعتراف کرد که چرا او را لمس کرده است و چگونه فوراً شفا یافته است. و به او گفت: «دخترم، ایمانت تو را خوب کرد. در آرامش باش." لوقا 8:43-48

قدرت در عمد وجود دارد. شیطان این را می‌داند، بنابراین می‌خواهد وقتی قصد داریم با عیسی ارتباط برقرار کنیم، مانع ما شود. این زن به اندازه کافی رنج کشیده بود، بنابراین کاملاً عمدی داشت که با عیسی روبرو شود. هنگامی که می خواهیم با عیسی ملاقات کنیم، باید تمام آنچه را که در راه ماست برای رسیدن به او تحت فشار قرار دهیم. برای ارتباط با عیسی باید از موانع سر راهمان عبور کنیم. آنجاست که ما شفا را تجربه خواهیم کرد. منظور من تنها شفای جسمانی نیست. این مهم است، اما شفای روحی و عاطفی ضروری‌تر است. ما باید در مورد اجازه دادن به خدا بر قلب ما درست مانند داوود عمدی فکر کنیم.

خدایا مرا جستجو کن و قلب مرا بشناس. من را بیازمایید و افکار نگران کننده ام را بشناسید. ببین که آیا راه اهانت آمیزی در من هست یا نه و مرا در راه ابدی هدایت کن. مزمور 139:23-24

ما باید تصمیم بگیریم که ذهنی تازه و قلبی مورد رضایت خدا داشته باشیم. ما باید عمدی در مورد توهین نکردن خدا داشته باشیم و هر چیزی را در خود و اطرافمان که ممکن است این کار را انجام دهد را رها کنیم زیرا هدف ما همیشه باید نزدیک شدن به او و شناخت بیشتر او باشد.