عشای ربانی

اخیراً در مورد عشای ربانی که به عنوان عشای ربانی، شکستن نان یا شام مقدس نیز شناخته می شود، صحبت کرده ام. هر چه می‌توانید آن را بنامید، این یکی از مهم‌ترین عبادات برای مسیحیان است، که راه‌های مختلفی برای انجام این یادآوری قربانی عیسی بر روی صلیب دارند. هنگامی که نان و شراب را با هم تقسیم می کنیم، نمادی از اتحاد مؤمنان است زیرا عهد جدیدی را که عیسی از طریق بدن شکسته خود آورده و خون ریخته را جشن می گیریم تا بتوانیم از مرگ رهایی یافته و در رابطه با پدر زندگی ابدی داشته باشیم.

به یقین به شما می گویم، هر که به من ایمان آورد، حیات جاودانی دارد. من نان زندگی هستم پدران شما در بیابان مانا خوردند و مردند. این همان نانی است که از بهشت ​​نازل می شود تا از آن بخورد و نمرد. من نان زنده‌ای هستم که از بهشت ​​نازل شد. اگر کسی از این نان بخورد تا ابد زنده خواهد ماند. و نانی که خواهم داد، گوشت من است که برای زندگی دنیا خواهم داد.» پس یهودیان با یکدیگر نزاع کردند و گفتند: «این مرد چگونه می‌تواند گوشت خود را به ما بدهد تا بخوریم؟» آنگاه عیسی به آنها گفت: «به یقین به شما می‌گویم تا گوشت پسر انسان را نخورید و خون او را ننوشید، در خود حیات نخواهید داشت. هر که گوشت مرا بخورد و خون مرا بنوشد حیات جاودانی دارد و من او را در روز آخر زنده خواهم کرد. زیرا گوشت من به راستی غذاست و خون من در حقیقت نوشیدنی است. هر که گوشت مرا می خورد و خون مرا می نوشد در من می ماند و من در او. همانطور که پدر زنده مرا فرستاد و من به خاطر پدر زندگی می کنم، کسی که از من تغذیه می کند به خاطر من زنده خواهد شد. این همان نانی است که از آسمان نازل شد، نه آن گونه که پدران شما مَن را خوردند و مردند. هر که این نان را بخورد تا ابد زنده خواهد ماند.» یوحنا 6:47-58

حتی قبل از شام آخر، عیسی اعلام کرد که هر که گوشت او را بخورد و خون او را بنوشد، زندگی ابدی خواهد داشت. خوردن خون ناپاک و خلاف شریعت موسی بود، بنابراین برای بسیاری از یهودیان آنچه عیسی به آنها گفته بود غیرقابل تصور و توهین آمیز بود. با این حال، او آغازگر عهد جدید بود. او نان حیات است که از آسمان آمده است. هنگامی که ما به عیسی ایمان می آوریم و از گوشت و خون او می خوریم، پس اینها غذا و نوشیدنی است که ما برای زندگی در او و او در ما نیاز داریم تا بتوانیم زندگی ابدی داشته باشیم.

شام آخر به درستی در عید فصح بود، زمانی که یهودیان رهایی خود را از بردگی مصر و در گذشت فرشته مرگ را به عنوان درهای خانه آنها با خون یک بره جشن گرفتند. عیسی در عهد جدید، بره قربانی کامل است که ما را از بردگی گناه که منجر به مرگ دوم در دریاچه آتش می شود نجات می دهد (مکاشفه 20:14 را ببینید). چیزی که من را در مورد شام آخر شگفت زده می کند این است که عیسی بدن و خون خود را به چه کسی تقدیم کرد - خیانت کننده و انکار کننده او. و نه تنها بدن و خون خود را به خیانت کنندگان و انکار کنندگان او تقدیم می کند، بلکه بدن و خون خود را برای آنها قربانی می کند و اگر او را بپذیرند، حیات جاودانی خواهند داشت.

آنگاه یهودا که به او تسلیم می کرد، پاسخ داد و گفت: «ای ربّی، آیا من هستم؟» به او گفت: تو گفتی. و چون مشغول خوردن بودند، عیسی نان را گرفت، برکت داد و پاره کرد و به شاگردان داد و گفت: «بگیرید، بخورید. این بدن من است.» سپس جام را گرفت و شکر کرد و به آنها داد و گفت: «همه از آن بنوشید. زیرا این خون من از عهد جدید است که برای بسیاری برای آمرزش گناهان ریخته می شود. اما من به شما می گویم که از این به بعد از این میوه تاک نخواهم نوشید تا آن روز که آن را در پادشاهی پدرم با شما تازه بنوشم.» پطرس در جواب او گفت: «حتی اگر همه لغزش کنند. به خاطر تو هرگز دچار لغزش نخواهم شد.» عیسی به او گفت: «به راستی به تو می‌گویم که در این شب، پیش از بانگ زدن خروس، سه بار مرا انکار خواهی کرد.» متی 26:25-29، 33-34

من نمی توانم این را درک کنم. من هرگز نمی خواهم آگاهانه سر یک میز با کسی بخورم که به من خیانت کند و دیگری که انکار کند که من را در بدترین زمان زندگی من می شناسد. اما عیسی حتی از این هم فراتر رفت. نان را شکست و به عنوان بدن خود به آنها داد تا بخورند و پس از شکرگزاری برای جام شراب، به همه گفت که آن را بنوشند. این پیشگویی از مرگ او بر روی صلیب برای همین مردم بود. چرا او این کار را می کند؟ همانطور که در مورد این سؤال فکر می کردم، به یاد آوردم که عیسی مقدس است و به همین دلیل او فقط می توانست حتی به کسانی که دشمنان او بودند عشق بی قید و شرط داشته باشد. عیسی توسط پدر به دلیل عشق او به جهان عطا شده بود تا هر که به عیسی، پسرش ایمان آورد، هلاک نشود، بلکه حیات جاودانی داشته باشد (یوحنا 3:16 را ببینید). عیسی هدیه ای است که به همه تقدیم می شود. بدن او شکسته شد و خون او برای همه ریخته شد. اما ما انتخاب می کنیم که هدیه عیسی را که زندگی ابدی را به ما ارائه می دهد، باور کنیم و بپذیریم. بنابراین، در این شب عید فصح، عهد جدیدی برای همه کسانی که قربانی عیسی را ایمان آورده و می پذیرند، بسته شد. بره قربانی کامل اکنون بدن خود را برای خوردن و خون خود را برای نوشیدن به ما تقدیم کرده است و ما این کار را برای یادآوری او انجام خواهیم داد تا زمانی که او بازگردد، و عروس عادل، کلیسا، که در کتانی روشن و تمیز خود آماده شده است، با او در شام شام خواهد خورد. شام عروسی بره (مکاشفه 19: 7-9 را ببینید).

زیرا آنچه را که به شما نیز دادم از خداوند دریافت کردم که عیسی خداوند در همان شبی که به او تسلیم شد نان گرفت. و چون شکر کرد، آن را شکست و گفت: «بگیرید، بخورید. این بدن من است که برای شما شکسته شده است. این کار را به یاد من انجام ده.» پس از شام نیز جام را گرفت و گفت: «این جام عهد جدید در خون من است. این کار را هر قدر که می نوشید به یاد من انجام دهید.» زیرا هرگاه این نان را بخورید و از این جام بنوشید، مرگ خداوند را تا آمدن او اعلام می‌کنید. اول قرنتیان 11:23-26

ما باید مشتاق باشیم که در این یادبود شرکت کنیم. با این حال، به نظر می رسد که شکستن نان حتی بیشتر از آن وجود دارد، زیرا ما را به عیسی نزدیک تر می کند. برخی از کلیساها معتقدند که نان و خون در واقع بدن و خون عیسی مسیح است، در حالی که کلیساهای دیگر معتقدند که آنها نمادین هستند. با این حال، اعتقاد ما هر چه باشد، این یک عمل مقدس است که باید با احترام انجام شود.

پس هر که این نان را بخورد یا این جام خداوند را به شیوه ای ناشایست بنوشد، گناهکار بدن و خون خداوند خواهد بود. اما انسان خود را معاینه کند و از نان بخورد و از جام بنوشد. زیرا هر که ناشایست بخورد و بیاشامد، برای خود داوری می‌خورد و می‌نوشد و بدن خداوند را تشخیص نمی‌دهد. به همین دلیل در میان شما بسیاری ضعیف و بیمار هستند و بسیاری می خوابند. زیرا اگر خودمان را قضاوت کنیم، قضاوت نمی‌شویم. اما هنگامی که ما قضاوت می شویم، توسط خداوند مجازات می شویم تا با جهان محکوم نشویم. اول قرنتیان 11:27-32

من در زندگی به اندازه کافی مشکلات دارم، بنابراین واقعاً نمی خواهم بدن و خون خداوند را به شکلی ناشایست بگیرم و سپس با عواقب ناگوار روبرو شوم. خودآزمایی با شکستن نان و نوشیدن شراب مهم است. با این حال، در حال نوشتن این مقاله، احساس می‌کنم که بدن و خون عیسی را به یاد کارهایی که برای من انجام داد، نمی‌گیرم. من معتقدم که این چیزی فراتر از یک آیین است، اما رابطه ما با مسیح و شناخت ما از او و آنچه او برای ما انجام داده است را عمیق تر می کند. مردانی که در جاده امائوس بودند، متوجه نشدند که عیسی کیست تا اینکه با آنها نان شکست.

و چون با آنان بر سر سفره نشسته بود، نان را برگرفت و برکت داد و شکست و به آنان داد. سپس چشمانشان باز شد و او را شناختند. و او از نظر آنها ناپدید شد ... و آنها در مورد چیزهایی که در راه رخ داده بود، و اینکه چگونه او را در شکستن نان برای آنها می شناختند، گفتند. لوقا 24:30-31، 35

وقتی نان می شکنیم، به صلیب و رستاخیز عیسی نگاه می کنیم و مشتاقانه منتظر بازگشت او هستیم. با این حال، ما می دانیم که او از طریق روح القدس که او را فرستاد تا یاور ما باشد، با ما است. این عمیق است، اما هر طعم نان باید باعث شود که ببینیم خداوند خوب است و نوشیدن شراب ما را به تاک متصل نگه می دارد و ما در او و او در ما می مانیم.

بیایید مانند شاگردان قدیم در گرفتن نان و نوشیدن شراب با وحدت ثابت قدم بمانیم تا به یاد داشته باشیم که عیسی دوباره خواهد آمد و ما با او به عنوان یک کلیسا، یک عروس پاک و مقدس شام خواهیم خورد.

و در تعلیم و معاشرت رسولان، در شکستن نان و دعاها استوارانه ادامه دادند. اعمال رسولان 2:42