تمرکز شما کجاست؟

معمولاً دوشنبه‌ها با گروهی ملاقات می‌کنم تا برای مبلغانی که با آنها ارتباط داریم دعا کنیم. من میزبان زوم هستم، اما دوشنبه گذشته برق من در اواسط جلسه به سرعت قطع و وصل شد، به همین دلیل وقتی کسی مشغول نماز بود، اینترنت قطع شد. سعی کردم برای روشن شدن گوشیم دیتا بخرم چون کمی طول می کشد تا اینترنت راه اندازی مجدد شود، اما پیامی مبنی بر انجام طرح دیتا دریافت نکردم، بنابراین منتظر ماندم تا اینترنت دوباره کار کند و این کار را انجام دادم. مقداری ژیمناستیک با دستگاه هایم برای اینکه خودم را به عنوان میزبان برگردانم. خداروشکر تماس قطع نشد، پس تونستم دوباره برگردم و وقتی اذان من قطع شد، همان کسی که نماز می خواند، وقتی برگشتم، همان کسی بود که نماز می خواند. وقتی نمازش تمام شد، پرسیدم که آیا او متوجه شده بود که من آنجا نیستم و مشکلاتی دارم. او گفت نه. چشمانش بسته بود و روی دعای پدر متمرکز بود. فوراً فهمیدم که خدا درسی روحانی به ما می‌آموزد تا افکارمان را روی او ثابت نگه داریم، مهم نیست چه اتفاقی می‌افتد. تمرکز ما باید روی او باشد تا چالش‌هایی که می‌توانند ما را از حضور در حضور او منحرف کنند. ما باید از هرگونه مزاحمت بالقوه ای که مانع ارتباط و ارتباط ما با خدا می شود، از جمله هر چیزی که در زندگی روزمره ما را به عنوان سرباز در ارتش خداوند تحت فشار قرار می دهد، جلوگیری کنیم.

هیچ سربازی که در حال خدمت است، خود را درگیر امور روزمره زندگی نمی کند تا کسی که او را به خدمت گرفته راضی باشد. دوم تیموتائوس 2:4

این من را به یاد شهادت یکی از دوستانم می اندازد که نزدیک به دو ماه در یک سفر اخیر به اروپا و آسیا بود. او به من گفت که آنها پول بسیار کمی دارند و فقط روی نیاز روز خود تمرکز کرده اند و نگران روز بعد نیستند. آنها از نگرانی منحرف نشدند و توانستند به بسیاری بشارت دهند. در حالی که هر روز، خداوند همه آنچه را که آنها نیاز داشتند فراهم می کرد و روزی خداوند بیش از آنچه تصور می کردند برکت می داد. او فهمید که آنها درسی از لوقا 12 را دنبال می کنند.

و به شاگردان خود گفت: «از این جهت به شما می‌گویم که نگران جان خود نباشید که چه بخورید. و نه برای بدن شما، برای اینکه چه چیزی بپوشید. زیرا زندگی بیش از غذا و بدن بیش از لباس است. کلاغ ها را در نظر بگیرید که نه می کارند و نه درو می کنند. آنها نه انبار و نه انباری دارند، و با این حال خدا به آنها غذا می دهد. چقدر تو از پرنده ها با ارزش تر هستی! و کدام یک از شما با نگرانی می تواند یک روز به طول عمر خود بیافزاید؟ بنابراین اگر نمی توانید حتی یک کار بسیار کوچک را انجام دهید، چرا نگران چیزهای دیگر هستید؟ نیلوفرها را در نظر بگیرید که چگونه رشد می کنند: نه زحمت می کشند و نه می چرخند. اما من به شما می گویم که حتی سلیمان با تمام جلال خود مانند یکی از اینها لباس نپوشید. حال اگر خدا علف‌های مزرعه را که امروز زنده است و فردا در کوره می‌اندازند، لباس می‌پوشاند، چقدر بیشتر تو را می‌پوشاند؟ ای کم ایمان! و آنچه را بخورید و بیاشامید نجویید و نگران نباشید. زیرا همه این چیزها همان چیزی است که ملل جهان مشتاقانه در پی آن هستند. و پدر شما می داند که شما به این چیزها نیاز دارید. اما پادشاهی او را بجویید و این چیزها به شما داده خواهد شد. لوقا 12:22-23

اغلب ما آنقدر مشغول ذخیره کردن برای بعد هستیم که فراموش می کنیم توقف کنیم و برای امروز خدا را شکر و ستایش کنیم. بسیاری از کار ما ممکن است به قدرت خودمان باشد، مهم نیست که چقدر خداپسندانه به نظر می رسد، و ما به جای خدا به توانایی های خود اعتماد می کنیم، زیرا در ترس از اتفاقات فردا زندگی می کنیم. در نتیجه، وقتی روی نگرانی‌های دنیا تمرکز می‌کنیم، حواس‌مان پرت و مضطرب است و در نتیجه آرامش نداریم.

ذهن استوار را در آرامش کامل خواهی داشت، زیرا او به تو اعتماد دارد. تا ابد بر خداوند توکل کن، زیرا در خداوند خداوند، صخره ای جاودانی داریم. اشعیا 26:3-4

جایی که ما به آن اعتماد می کنیم اغلب همان جایی است که تمرکز خود را قرار می دهیم. بسیاری به شهرت، ثروت، قدرت و شهرت خوب خود اعتماد دارند. اما همه اینها می توانند در یک لحظه ناپدید شوند. بازارهای سهام سقوط می کند، سلامتی کاهش می یابد، حوادث اتفاق می افتد، انتخابات شکست می خورد و سوء تفاهم در رسانه های اجتماعی شهرت را از بین می برد. بنابراین هرگز عاقلانه نیست که به همه این موارد زودگذر اعتماد کنیم. در عوض، ما باید بر صخره خود مسیح پایه ای محکم داشته باشیم زیرا او هرگز تغییر نمی کند. من معتقدم که این احساسات به خوبی در اشعار آهنگ On Christ the Solid Rock I Stand که توسط ادوارد موت در سال 1834 نوشته شده است، خلاصه شده است.

"امید من بر چیزی کمتر ساخته شده است

از خون و عدالت عیسی؛

من جرات ندارم به شیرین ترین قاب اعتماد کنم،

اما کاملاً به نام عیسی تکیه کنید.

روی مسیح، صخره محکم، ایستاده ام.

تمام زمین های دیگر شن فرو رفته است.

همه زمین‌های دیگر شن فرو می‌روند.»

تمرکز شما کجاست؟ آیا به مسیح، صخره محکم، اعتماد خواهید کرد و او را در کانون توجه قرار خواهید داد؟