مخالفان

من بسیار خوشحالم که وقتی دشمن مانند سیل می‌آید، روح خدا پرچمی علیه او برمی‌افرازد. بنابراین، وقتی دشمن ما، شیطان، مانند شیر غران در اطراف پرسه می‌زند و به دنبال کسی برای بلعیدن می‌گردد، نباید بترسیم. ما باید هوشیار و بیدار باشیم و بدانیم که مخالفان ما برای دزدیدن، کشتن و نابود کردن می‌آیند. اما عیسی آمد تا به ما زندگی فراوان بدهد و ما از طریق او بیش از فاتحان هستیم. ما باید محکم بایستیم و پاسخ این سوال بلاغی را بدانیم: "اگر خدا با ماست، چه کسی می‌تواند علیه ما باشد؟" هیچ کس. مطلقاً هیچ کس!!! اما دشمن روح ما نمی‌خواهد که ما چنین فکری کنیم.

به خدا، صخره من، خواهم گفت: "چرا مرا فراموش کرده‌ای؟ چرا به خاطر ظلم دشمن، ماتم می‌گیرم؟" دشمنان من مانند خرد شدن استخوان‌هایم، مرا دشنام می‌دهند، در حالی که تمام روز به من می‌گویند: "خدای تو کجاست؟" ای روح من، چرا ناامید هستی؟و چرا در درون من آشفته شده‌ای؟ به خدا امید داشته باش، زیرا من هنوز او را ستایش خواهم کرد، ای یاری روی من و خدای من. مزمور ۴۲: ۹-۱۱

مزمورنویس در ناامیدی عمیقی فرو رفته است، زیرا از خود می‌پرسد که چرا خدا او را فراموش کرده است. او از تمام کارهایی که دشمنش علیه او انجام داده، غمگین است. غم او واقعی و عمیق است. روح او را تکان می‌دهد. وقتی مخالفتی علیه ما صورت می‌گیرد، این کار را با ما نیز خواهد کرد. گاهی اوقات احساس می‌کنیم که از هر طرف بمباران می‌شویم، زیرا از خود می‌پرسیم که چرا خدا ما را فراموش کرده است. اما او این کار را نکرده و هرگز نخواهد کرد. این دروغی است که دشمن می‌خواهد ما باور کنیم. با این حال، خود خداوند به ما اطمینان می‌دهد که ما را فراموش نخواهد کرد.

«آیا زنی می‌تواند کودک شیرخوار خود را فراموش کند و به پسر رحم خود رحم نکند؟ حتی اینها ممکن است فراموش کنند، اما من تو را فراموش نخواهم کرد. اشعیا ۴۹:۱۵

ما می‌توانیم مطمئن باشیم که خدا مراقب ماست و او با ماست و هرگز ما را فراموش نمی‌کند. او برای ما در برابر دشمنانمان می‌جنگد و هرگز شکست نمی‌خورد.

و او گفت: «ای همه یهودا و ساکنان اورشلیم و پادشاه یهوشافاط، بشنوید: خداوند به شما چنین می‌گوید: از این جمعیت عظیم نترسید و هراسان نشوید، زیرا جنگ از آن شما نیست، بلکه از آن خداست. فردا به سوی آنها بروید. اینک، آنها از سربالایی زیز بالا می‌آیند و شما آنها را در انتهای دره، روبروی بیابان یروئیل خواهید یافت. لازم نیست در این نبرد بجنگید. خود را مستقر کنید، بایستید و نجات خداوند را از جانب خود ببینید، ای یهودا و اورشلیم.» نترسید و هراسان نشوید. فردا برای رویارویی با آنها بیرون بروید، زیرا خداوند با شماست.» دوم تواریخ ۲۰:۱۵-۱۷

چه شگفت‌انگیز!!! ما حتی مجبور به جنگیدن هم نیستیم. نبرد از آن خداوند است و او به نمایندگی از ما می‌جنگد. توجه داشته باشید که خدا به آنها نگفت که از دشمن فرار کنند. او به آنها گفت که بایستند و نجات او را ببینند، و همچنین به آنها گفت که روز بعد بیرون بروند و با مخالفان روبرو شوند. ما ممکن است بر مخالفان پیروز نشویم زیرا با آنچه که با ما مخالف است مقابله نمی‌کنیم. ما باید از ترسیدن دست برداریم. خدا در سراسر کلام خود همچنان این را به ما می‌گوید. ترس ما را فلج می‌کند و باعث می‌شود دیدگاهی تحریف‌شده داشته باشیم. این باعث می‌شود که فکر کنیم مخالفان بزرگتر از خدای ما هستند، که هرگز نمی‌تواند درست باشد. ما باید از باور کردن دروغ‌های دشمن دست برداریم. حقیقت این است که وقتی دشمن علیه ما نقشه می‌کشد، خدا نگران نمی‌شود. امثال ۲۶:۲۷ به ما می‌گوید که هر که برای دیگران دامی پهن کند، خود در آن گرفتار خواهد شد. و خدا می‌تواند استراتژی فرار از دام دشمن را به ما بدهد، بنابراین باید او را جستجو کنیم.

زیرا چشمان من به سوی توست، ای خدا، پروردگارا؛ به تو پناه می‌برم؛ مرا بی‌دفاع مگذار. مرا از دامی که برایم پهن کرده‌اند و از دام‌های بدکاران در امان بدار. مزمور ۱۴۱: ۸-۹

و هنگامی که خدا ما را نجات می‌دهد، باید تمام ستایش و جلال را به او تقدیم کنیم زیرا او شایسته آن است. او پدری است که هرگز ما را رها نمی‌کند. و می‌توانیم مطمئن باشیم که خداوند یاور ماست، بنابراین نباید بترسیم. انسان چه کاری می‌تواند با ما انجام دهد؟ (به عبرانیان ۱۳: ۵-۶ مراجعه کنید). با این حال، باید مطمئن شویم که در اراده خدا هستیم تا او برای ما در برابر مخالفان بجنگد.

بنابراین در مورد فعلی، به شما می‌گویم، از این مردان دوری کنید و آنها را به حال خود بگذارید، زیرا اگر این نقشه یا عمل از جانب انسان باشد، سرنگون خواهد شد. اما اگر از جانب خدا باشد، نمی‌توانید آنها را سرنگون کنید. وگرنه حتی ممکن است در حال جنگیدن با خدا باشید. اعمال رسولان ۵: ۳۸-۳۹