در آتش بمان!!!

چند سال پیش، یکی از دوستانم دوران سختی را می‌گذراند. او از هر طرف احساس فشار می‌کرد، اما من به او گفتم که "در آتش بمان". وقتی این را به او گفتم، خیلی هیجان‌زده نشد، اما فهمید که خدا در آتش با اوست و با آن در او کاری انجام می‌دهد. بعدها، دوستم اغلب از همین کلمات برای تشویق من به ایستادگی در سختی‌هایم استفاده می‌کرد، با این آگاهی که خدا از کوره مصیبت برای خالص کردن من مانند طلا استفاده می‌کند. این کار آسان نیست، اما ضروری است. و همانطور که اخیراً این دعا را از چارلز اسپورجن خواندم، در مورد اینکه چگونه خدا از آزمایش‌های آتشین ما برای خیریت استفاده می‌کند، تأمل کردم.

پدر آسمانی ما مشکلات مکرری را برای ما می‌فرستد تا ایمان ما را بیازماید. اگر ایمان ما ارزشی داشته باشد، از آزمایش سربلند بیرون خواهد آمد. طلا از آتش می‌ترسد، اما طلا نه: گوهر خمیری از لمس الماس می‌ترسد، اما جواهر واقعی از هیچ آزمایشی نمی‌ترسد. این ایمان ضعیفی است که فقط زمانی می‌تواند به خدا اعتماد کند که دوستان صادق، بدن پر از سلامتی و تجارت سودآور باشد. اما این ایمان حقیقی است که در وفاداری خداوند، هنگامی که دوستان رفته‌اند، هنگامی که بدن بیمار است، هنگامی که ارواح افسرده‌اند و نور چهره پدر ما پنهان است، پابرجا می‌ماند.

ایمانی که می‌تواند در سخت‌ترین سختی‌ها بگوید: «اگر مرا بکشد، باز هم به او توکل خواهم کرد»، ایمانی آسمانی است. خداوند بندگان خود را رنج می‌دهد تا خود را جلال دهد، زیرا او در نعمت‌های قوم خود که کار دست اوست، بسیار جلال می‌یابد. هنگامی که «مصیبت، صبر را به ارمغان می‌آورد؛ و صبر، تجربه را؛ و تجربه، امید را»، خداوند با این فضایل رو به رشد، مورد احترام قرار می‌گیرد.

اگر سیم‌ها دست نخورده باقی بمانند، هرگز نمی‌توانیم موسیقی چنگ را بشناسیم؛ اگر در چرخشت له نشود، از آب انگور لذت نخواهیم برد؛ اگر فشرده و کوبیده نشود، عطر شیرین دارچین را کشف نخواهیم کرد؛ و اگر زغال‌ها کاملاً سوخته نشوند، گرمای آتش را حس نخواهیم کرد. حکمت و قدرت خالق بزرگ از طریق آزمایش‌هایی که به ظروف رحمت او اجازه عبور می‌دهند، کشف می‌شود.

خداوند ما را در دوران سختمان به شاهکار خود تبدیل می‌کند. او استاد سفالگری است و ما را در ظرفی که می‌خواهد باشیم، خلق می‌کند. اما این فرآیند همیشه آسان نیست. هوش مصنوعی گوگل به من گفت که در روزگاران قدیم «گلدان‌های سفالی در درجه اول با استفاده از تکنیک‌های ساخت دستی مانند فشردن (شکل دادن به یک توپ سفالی با فشردن آن به شکل دلخواه) و پیچاندن (روی هم چیدن طناب‌های سفالی برای ساختن دیوارها) ساخته می‌شدند. پس از شکل‌دهی، گلدان‌ها خشک شده و سپس در آتش یا گودال، روشی برای پخت آنها در خاکستر داغ یا سوراخی در زمین، سخت می‌شدند.»

آیا تا به حال احساس کرده‌اید که خدا شما را در آتش رها کرده است یا در گودالی از مشکلات پنهان شده‌اید؟ خب، این کار سفالگر است. من ویدیوهایی دیده‌ام که در آنها سفالگر وقتی که گل به شکلی که دوست دارد شکل نمی‌گیرد، آن را می‌کوبد. ما همیشه باید به یاد داشته باشیم که ما توسط خدا برای اهداف او شکل داده شده‌ایم.

سپس به خانه کوزه‌گر رفتم و او آنجا بود و چیزی را روی چرخ می‌ساخت. اما ظرفی که از گل می‌ساخت در دست کوزه‌گر خراب شد؛ بنابراین آن را به ظرف دیگری تبدیل کرد، همانطور که کوزه‌گر می‌خواست. ارمیا ۱۸:۳-۴.

خداوند همچنان از خاکسترهایی که در شرایط آتشین با آنها روبرو می‌شویم، زیبایی می‌آفرید. اما هرگز نباید فراموش کنیم که او در آتش با ماست و آتش برای هدف اوست. بنابراین، ما نابود نخواهیم شد. شاید بخواهیم آتش را ترک کنیم. این یک احساس طبیعی است. اما وقتی سه پسر عبرانی را بستند و در کوره‌ای انداختند که هفت برابر دمای معمولش گرم شده بود، آنها آزادانه با مرد چهارم در آتش بدون آسیب راه می‌رفتند و خداوند جلال یافت.

نبوکدنصر پاسخ داد و گفت: «متبارک باد خدای شدرک، میشک و عبدنغو که فرشته خود را فرستاده و بندگانش را که به او توکل کردند و از فرمان پادشاه سرپیچی کردند و بدن‌های خود را تسلیم کردند تا خدایی جز خدای خود را خدمت یا پرستش نکنند، رهایی بخشیده است. بنابراین، من فرمان می‌دهم که هر قوم، ملت یا زبانی که سخنی توهین‌آمیز علیه خدای شدرک، میشک و عبدنغو بگوید، تکه تکه شده و خانه‌هایش به تلی از زباله تبدیل شود، زیرا هیچ خدای دیگری قادر به رهایی از این طریق نیست.» دانیال ۳:۲۸-۲۹

مصیبت آتشین ما برای جلال خداست، بنابراین باید در آتش بمانیم تا خدا آماده شود و بداند که زمان‌بندی او کامل است.