توبه کنید!

به نظر می‌رسد که این روزها کلیساها از کلمه «توبه» طفره می‌روند. با این حال، متی ۴:۷ به ما می‌گوید که عیسی پس از آنکه توسط روح‌القدس به بیابان برده شد تا توسط شیطان وسوسه شود، توبه را موعظه کرد. این قبل از غسل تعمید عیسی توسط پسر عمویش یحیی بود که غسل ​​توبه بود. عیسی نیازی به توبه نداشت، با این حال او با آب برای توبه تعمید داد و سپس آسمان‌ها گشوده شدند و روح‌القدس به شکل کبوتری بر او نازل شد و صدای پدرش از بالا آمد که اعلام کرد عیسی پسر محبوب اوست. اگر توبه نکنیم، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که خدا پدر ما باشد و از ما راضی باشد. و توبه فقط ابراز تاسف نیست، بلکه روگردانی از گناه و روی آوردن به مسیح برای نجات است.

پطرس به آنها گفت: «توبه کنید و هر یک از شما به نام عیسی مسیح برای بخشش گناهانتان تعمید بگیرید؛ و هدیه روح القدس را دریافت خواهید کرد.» اعمال رسولان ۲:۳۸

توبه کلید است. با این حال، بسیاری از مردم فکر می‌کنند که چیزی برای توبه ندارند. اگر شرارت قلب خود را درک نکنیم، ممکن است هرگز نیازی به رویگردانی از گناه نبینیم. بسیاری از افراد مذهبی ممکن است فکر کنند که خوب هستند زیرا مشغول کار کلیسا هستند، اما این می‌تواند بسیار خطرناک باشد زیرا حتی کار کلیسا می‌تواند ما را از رابطه با عیسی منحرف کند. در متی ۷، عیسی گفت که بسیاری از مردم به نام او کارهایی انجام می‌دهند، اما او آنها را نمی‌شناخت و به آنها گفت که آنها بی‌قانونی می‌کنند. او گفت که فقط کسانی که اراده پدر را انجام می‌دهند، وارد بهشت ​​می‌شوند. باید به یاد داشته باشیم که دین ما را عادل نمی‌کند.

اما وقتی بسیاری از فریسیان و صدوقیان را دید که برای تعمید می‌آیند، به آنها گفت: «ای افعی‌زادگان، چه کسی شما را از غضب آینده آگاه کرد؟ پس ثمرات توبه را به بار آورید؛ و گمان مکنید که می‌توانید با خود بگویید: «ما ابراهیم را به عنوان پدر خود داریم.» زیرا به شما می‌گویم که خدا قادر است از این سنگ‌ها فرزندانی برای ابراهیم برانگیزد. تیشه بر ریشه درختان نهاده شده است؛ بنابراین هر درختی که میوه خوب ندهد، بریده و در آتش افکنده می‌شود. متی ۳: ۷-۱۰

هر کاری که انجام می‌دهیم باید با توبه سازگار باشد. ما باید قلبی داشته باشیم که به راحتی توسط روح‌القدس محکوم شود و باید مایل باشیم از هر چیزی که می‌تواند منجر به قطع رابطه با پدر شود، توبه کنیم. داشتن غم و اندوه خدایی که منجر به توبه می‌شود، مهم است. پولس رسول نامه‌ای به کلیسای قرنتیان نوشته بود که ممکن است آنها آن را خشن می‌دانستند زیرا از آن راضی نبودند، اما به آن نیاز داشتند زیرا این نامه آنها را به سمت غم و اندوه تا سرحد توبه سوق داد. در این نامه، پولس به گناهان موجود در کلیسا از جمله فساد جنسی، بت‌پرستی، دزدی، طمع، سوءاستفاده و موارد دیگر پرداخت. او به آنها هشدار داد که هر کسی که این گناهان را مرتکب شود، وارد پادشاهی آسمان نخواهد شد. و آنها به نصیحت او گوش دادند.

زیرا اگرچه با نامه‌ام شما را غمگین کردم، پشیمان نیستم؛ اگرچه پشیمان بودم - زیرا می‌بینم که آن نامه شما را غمگین کرد، هرچند فقط برای مدتی - اکنون شادمانم، نه از اینکه شما غمگین شدید، بلکه از اینکه تا سر حد توبه غمگین شدید؛ زیرا شما مطابق خواست خدا غمگین شدید، تا از طریق ما در هیچ چیز ضرر نکنید. زیرا غمی که مطابق خواست خدا باشد، توبه‌ای بدون پشیمانی به بار می‌آورد که به نجات می‌انجامد، اما غم دنیا مرگ را به بار می‌آورد. دوم قرنتیان ۷: ۸-۱۰

ما باید بسیار مراقب باشیم تا مطمئن شویم که گناه را در زندگی خود تشخیص می‌دهیم و آن را توجیه نمی‌کنیم. اگر سعی کنیم با توضیحات بی‌اساس، اشتباهات خود را درست کنیم، هرگز توبه نخواهیم کرد. این دام دشمن است. و این از آغاز زمان، از زمانی که حوا فریب خورد تا از درختی بخورد که خدا به آدم دستور داده بود از آن نخورد، اتفاق افتاده است. اما او در دام شیطان افتاد و آنچه را که فکر می‌کرد لذت‌بخش است با آدم در میان گذاشت. این عمل نافرمانی از خدا باعث جدایی از او شد که توسط آدم دوم، عیسی، از بین رفت.

«و اکنون، برادران، می‌دانم که شما مانند حاکمان خود، از روی نادانی عمل کردید. اما آنچه را که خدا از قبل به زبان همه پیامبران اعلام کرده بود، مبنی بر اینکه مسیح او رنج خواهد کشید، به این ترتیب به انجام رسانده است. پس توبه کنید و بازگشت کنید تا گناهان شما پاک شود، تا زمان‌های تجدید قوا از حضور خداوند فرا رسد. و او عیسی، مسیح منصوب برای شما را بفرستد، که آسمان باید او را تا زمان بازسازی همه چیزهایی که خدا از زمان‌های قدیم به زبان پیامبران مقدس خود درباره آنها صحبت کرده بود، بپذیرد. اعمال رسولان ۳:۱۷-۲۱

بدون توبه و رویگردانی از گناهان، نمی‌توانیم با پدر آشتی کنیم و به بهبودی برسیم. ما باید گناهان خود را بشناسیم، توبه کنیم و به سوی پدر بازگردیم.