دارم یاد می‌گیرم که چقدر رحمت ندارم. وقتی می‌خواندم که چگونه خداوند به هارون وظایف بیشتری به عنوان رئیس کاهن می‌دهد، حتی بعد از اینکه هارون برای بنی‌اسرائیل گوساله‌ای طلایی درست کرد تا آنها خواستار داشتن خدای دیگری شوند، از اینکه می‌دانستم هیچ رحمی به او نمی‌کنم، به خود پیچیدم. فهمیدم که چقدر برای کسانی که فکر می کنم باعث ناراحتی من شده اند، رحم کم دارم. من نمی خواهم آنها را ببینم یا با آنها صحبت کنم، چه رسد به اینکه به آنها رحم کنم. وقتی درست بعد از خواندن کتاب مقدس، این را در عبادات InTouch خواندم، احساس کردم که خدا قلبم را آشکار کرد:
خداوند ما را دوست دارد و به ما رحم می کند، حتی در صورت خیانت و نافرمانی، و حتی زمانی که قلب او را می شکنیم. ما به همین ترتیب حتی زمانی که مردم انتظارات ما را برآورده نمی‌کنند یا به ما صدمه می‌زنند، مهربانی نشان می‌دهیم. ما باید بدون نیاز به متقاعد شدن، تحریک کردن یا صحبت کردن در مورد آن، رحم کنیم. در عوض، انجام این کار باید تنظیمات پیش فرض ما باشد. هنگامی که با نیروی روح القدس کار می کنیم، رحمت از ما به همان سادگی آب می ریزد.
من می توانم همین الان به شما بگویم که رحمت تنظیم پیش فرض من نیست. اکنون من واقعاً باید به قلب خود نگاه کنم تا ببینم آیا با قدرت روح القدس کار می کنم یا خیر زیرا احساس نمی کنم توانایی اینقدر مهربان باشم. سخت است. آیا من تنها کسی هستم که این احساس را دارم؟ میتونی اینقدر مهربونی باشی؟ نمی دانم آیا می توانم مثل خدا باشم و به هر کس که دوست دارم رحم کنم؟
پس ما چی باید بگیم؟ آیا ظلم نزد خدا هست؟ قطعا نه! زیرا به موسی می گوید: «به هر که بخواهم رحم خواهم کرد و به هر که بخواهم رحم خواهم کرد.» پس نه از آن کسی است که بخواهد و نه از آن کسی که می دود، بلکه از جانب خداست که رحم می کند. زیرا کتاب مقدس به فرعون می‌گوید: «به همین منظور تو را برانگیختم تا قدرت خود را در تو نشان دهم و نام من در تمام زمین اعلام شود.» پس هر که را بخواهد رحمت می‌کند و هر که را بخواهد سخت می‌گیرد. رومیان 9: 14-18
من واقعاً می خواهم مثل خدا باشم و به هر کسی که دوست دارم رحم کنم. من معتقدم ممکن است برخی از مردم به دلیل سطح صدمه ای که ممکن است ایجاد کرده باشند، سزاوار رحمت من نباشند. اما پس از آن، من نیز به دلیل تمام آزاری که به او وارد کردم، مستحق رحمت خداوند نیستم. پیدایش 6:6 به ما می گوید که خدا از اینکه انسان را آفرید متأسف بود و قلب او را شکست، فقط در صورتی که فکر کنیم خدا در نتیجه اعمال ما غمگین نمی شود. می دانم که قطعاً خداوند را اندوهگین کرده ام، اما با این حال او بارها و بارها به من رحمت فراوان خود را نشان داده است. و همانطور که او به من بسیار رحم کرده است، من نیز باید به دیگرانی که ممکن است باعث ناراحتی من شده باشند رحم کنم. وقتی صلاحیتی برای این کار ندارم، نباید سعی کنم قضاوت خودم را بکنم. خداوند قاضی بزرگ است. او عدالت و مجازات را اجرا خواهد کرد. و او که قلب را می شناسد، به جای آن رحمت می بخشد. تصمیم من همیشه باید این باشد که به کسانی که ممکن است باعث رنجم شوند رحم کنم و آنها را همانطور که عیسی از من می خواهد دوست داشته باشم.
اما من به شما که می شنوید می گویم: دشمنان خود را دوست بدارید، به کسانی که از شما نفرت دارند نیکی کنید، به کسانی که شما را نفرین می کنند برکت دهید و برای کسانی که از شما بدخواهانه استفاده می کنند دعا کنید. لوقا 6:27-28
این کار آسانی نیست. اما عیسی روح القدس را ترک کرد تا به ما کمک کند کارهای درستی را انجام دهیم که با قدرت خود نمی توانیم انجام دهیم. ما فقط می‌توانیم از طریق روح خدا این کار را انجام دهیم، زیرا دوست داشتن دشمن و نیکی کردن به کسانی که از ما متنفرند، طبیعی نیست. این ریشه در یک خدای ماوراء طبیعی دارد. و ما با عواقب عدم رحم مواجه خواهیم شد. اگر چه خداوند در عشق بزرگ و غني از رحمت است، اما در قضاوت خود به كساني كه رحم نكنند رحم نخواهد كرد و بايد هميشه به خاطر داشته باشيم كه رحمت بر قضاوت پيروز است. (یعقوب 2:13 را ببینید). و خداوند رحمان را برکت دهد.
خوشا به حال مهربانان، زیرا آنها رحمت خواهند یافت. متی 5:7