آیا عیسی را می‌شناسید؟

آخر هفته گذشته، با چند نفر از دوستانم برای خوردن تنقلات، همراه با انجیل، و همچنین دعا برای مردم در خیابان‌ها رفتم. با دیدن مردی که شبیه من بود، به سمتش رفتم و از او پرسیدم اهل کجاست. او به من گفت غنا. من هیجان‌زده شدم. او اهل سرزمین مادری‌اش بود و انگلیسی صحبت می‌کرد. همانطور که کنار کیوسکش نشسته بود، به‌طور اتفاقی به موسیقی رگی گوش می‌داد که ویدیوهایی از یک رهبر انقلابی آریکانی داشت که اخیراً درباره‌اش بیشتر آموخته‌ام. من از تجمعی که راستافاریان‌ها در جامائیکا در حمایت از این رئیس‌جمهور آفریقایی برگزار کرده بودند برایش گفتم. او به من گفت که چقدر عاشق کاری است که انجام می‌دهد و سپس ناگهان با عصبانیت در حالی که انگشتانش را به شکل اسلحه نشان می‌داد، گفت که می‌خواهد به کشورش برگردد تا با کسانی که به آن ظلم کرده‌اند مبارزه کند. او با عصبانیت و با تکان دادن یک دستش که انگار اسلحه بود، به صحبت ادامه داد، بنابراین من سعی کردم او را آرام کنم، در حالی که در ذهنم جستجو می‌کردم و فکر می‌کردم که خدا از من چه می‌خواهد. گفتن اینکه در این مرحله او را ببخشد، بی‌فایده بود و ممکن بود باعث عصبانیت بیشتر شود. بنابراین، با دانستن اینکه او اهل غنا است و به احتمال زیاد پیشینه مسیحی دارد، پرسیدم: «آیا عیسی را می‌شناسی؟» او پاسخ داد: «بله، اما...» و با لحنی آرام‌تر توضیح داد که چرا عصبانیتش موجه است. سپس به او کیک تعارف کردم و او پرسید که آیا باید هزینه آن را بپردازد و من به او گفتم که رایگان است. او دو تکه کیک را دریافت کرد و گفت که دفعه دیگر با من صحبت خواهد کرد، در حالی که به سر کارش که فروش اجناسش به یک مشتری منتظر بود، برمی‌گردد. سوال «آیا عیسی را می‌شناسی؟» جریان گفتگوی ما را که آشفته شده بود، تغییر داد.

آرامش را برای شما به جا می‌گذارم؛ آرامش خود را به شما می‌دهم؛ نه آنطور که دنیا می‌دهد، من به شما می‌دهم. نگذارید قلبتان آشفته شود و نه بترسید. یوحنا ۱۴:۲۷

شاهزاده صلح در میان این گفتگوی آشفته، آرامش را به ارمغان آورد. من خدا را به خاطر روح القدس شکر می‌کنم، که مطمئنم مرا به پرسیدن این سوال سوق داد. فکر می‌کنم ما به عنوان مسیحیان باید مراقب باشیم که هنگام صحبت با مردم به یک متن پایبند نباشیم. برخی از چیزهایی که می‌گوییم، حتی اگر نیت خوبی داشته باشیم، ممکن است بی‌رحمانه تلقی شوند و آسیب بیشتری به بار آورند. گفتن درباره بخشش به این مرد در حالی که عصبانی بود، ممکن است مانند ریختن هیزم بیشتر روی آتش باشد. من خشم او را درک می‌کنم زیرا می‌دانم قرن‌هاست که چه اتفاقی برای مردم آفریقا و مهاجران آفریقایی می‌افتد. بنابراین، همانطور که او صحبت می‌کرد، نه تنها به او گوش دادم، بلکه مجبور شدم احساسات و افکار خودم را در مورد آنچه باید بگویم، کنار بگذارم تا بشنوم روح القدس از من چه می‌خواهد. این مرد حداقل در مورد عیسی می‌دانست و بنابراین آموزه‌های عیسی را درک می‌کرد، زیرا میراث مسیحی داشت و بنابراین این درک بلافاصله باعث شد که خشم خود را فرو نشاند. این اتفاق افتاد زیرا او از دانش خدا برخوردار بود.

شمعون پطرس، بنده و رسول عیسی مسیح، به کسانی که به واسطه عدالت خدا و ناجی ما، عیسی مسیح، ایمانی از همان نوع ایمان ما دریافت کرده‌اند: فیض و آرامش در شناخت خدا و عیسی، پروردگار ما، بر شما افزون باد. با دیدن اینکه قدرت الهی او هر آنچه را که مربوط به زندگی و خداترسی است، از طریق شناخت واقعی او که ما را با جلال و تعالی خود فراخوانده است، به ما عطا کرده است. دوم پطرس ۱: ۱-۳

خطبه کلیسا در روز یکشنبه بر اساس متن فوق بود و من معتقدم که برای این موقعیت کاملاً مناسب است. آن مرد اهل غنا همان نوع ایمانی را داشت که من دارم، بنابراین ما توانستیم در آن سطح ارتباط برقرار کنیم. بله، ما همچنین در سطح فرهنگی با هم مرتبط هستیم زیرا درک می‌کنیم که چگونه تاریخ ما در هم تنیده است، زیرا بسیاری از بردگان جامائیکایی از غنا و نیجریه آمده‌اند. اما شناخت ما از عیسی به ما این امکان را داد که به روشی متفاوت ارتباط برقرار کنیم و بنابراین او منظور من را از سوالم فهمید. وقتی عیسی را بشناسیم، درک خواهیم کرد که هر جا او باشد، باید خداترسی و تعالی نیز وجود داشته باشد. شناخت عیسی ما را متحول می‌کند. و با شناخت واقعی عیسی، خدا را دوست خواهیم داشت و مردم را صرف نظر از نژاد، رنگ یا عقیده‌شان دوست خواهیم داشت. ما دیگران را ترجیح می‌دهیم و به آنها ظلم نمی‌کنیم. ما همچنین سعی خواهیم کرد آنها را بشناسیم - شادی‌ها و غم‌هایشان را، زیرا ما فرزندان خدا هستیم و مسیح نخست‌زاده است، بنابراین تلاش خواهیم کرد تا مانند پدر و پسر به نظر برسیم و قلب دلسوز آنها را داشته باشیم.

او پیش از همه چیز است و همه چیز در او قوام دارد. او همچنین سر بدن، یعنی کلیسا، است؛ و او آغاز است، نخست‌زاده از مردگان، تا خود او در همه چیز مقام اول را داشته باشد. زیرا خشنودی پدر این بود که تمام کمال در او ساکن شود و به وسیله او همه چیز را با خود آشتی دهد، زیرا به خون صلیب او صلح برقرار کرد؛ به وسیله او، چه آنچه بر زمین است و چه آنچه در آسمان. کولسیان ۱:۱۷-۲۰

وقتی با پدر آشتی می‌کنیم، نمی‌توانیم همان که هستیم بمانیم، زیرا او را می‌شناسیم و با او رابطه داریم. این همچنین بر نحوه ارتباط ما با دیگران تأثیر می‌گذارد. ما آنها را همانطور که پدر می‌بیند خواهیم دید، و فراتر از ظواهر را مانند او خواهیم دید. ما این همه جناح در مسیحیت را نخواهیم داشت که به دلیل آموزه‌های متفاوت با یکدیگر می‌جنگند، بلکه تحت مسیح، رئیس کلیسا، متحد خواهیم شد تا مأموریت او را انجام دهیم. ما او را در اولویت قرار می‌دهیم، کسی که همه چیز را در کنار هم نگه می‌دارد. و ما از او پیروی می‌کنیم زیرا او ما را به پدر هدایت می‌کند. اما شما نمی‌توانید از کسی که نمی‌شناسید پیروی کنید. بنابراین، سوال این است: "آیا عیسی را می‌شناسید؟"